128

اولین برف که میومد شبش جمع میشدیم پا منقل باباتا نوبتی کفِ کفشامونو سیخ بکشه اینجوری پاهامون سر نمیخورد رو برف..من و داداش بزرگه مدرسه ای بودیم به خاطر همین بابا همیشه میگفت اینا واجب ترن..زمستون روزایی سختی بود برامون کفش نو نداشتیم اما درد اینکه بخواییم به بابا بگیم کفش نداریم بدتر از این نداشتنه بود..گفتن ما که دردی دوا نمیکرد فقط بابا شرمنده میشد اما همین سیخ کشیدن بابا کلی خوشحالمون میکرد مهم نبود آب میره تو کفشامون یا اینکه خیلی کهنگیش به چشم میاد عوضش میتونستیم اون شب بابا رو خوشحال ببینیممن الانم کفشام خوب نیستا اما فرقش اینه الان کسی رو ندارم سیخ بکشه ته کفشام..کسی رو ندارم که باهاش سر نوبت دعوام بشه و بگم بابا قرار بود اول کفش منو سیخ بکشه+سیاوش تو که همیشه نوبتتو دادی به من بدون اینکه غر بزنی همیشه کتک بچگی هامو خوردی کاش ایندفعه هم نوبتتو میدادی به من کاش من به جات میمردم...کاش... + چهارشنبه بیست و نهم آذر ۱۴۰۲ 18:48|splentical 128...

_چرا تموم نمیشه درد آدمی خان جون؟؟!

+بعضی دردها تموم نمیشن دورت بگردم، درد بلاتکلیفن..

دردی که نه خوب میشه با مرهمی نه سرباز میکنه تا یبارکی رنجشو بکشی..همینجور عین خوره جولون میده تو روحت..

این دردا..این دردا پیرت میکنن فقط..!!

.

+ جمعه بیست و ششم اسفند ۱۴۰۱ 20:29|splentical

---

128...